STRANGERS IN PARADISE powstał z inspiracji filmem dokumentalnym Michała Marczaka Fuck for Forest. Spektakl opowiada o komunie, która podporządkowała całe swoje życie idei wolności. Bohaterowie spektaklu to członkowie ekologicznej organizacji non-profit zajmującej się ochroną środowiska. Tworzą materiały pornograficzne, aby zebrać pieniądze na cele ekologiczne. Tym samym obnażają porno biznes. Sex jest dla nich towarem. Robią to, za co inni chcą płacić. Strangers in Paradise to postdramatyczna forma teatralna z elementami tańca współczesnego, teatru fizycznego, muzyką na żywo. Łącząca różne formy ekspresji teatralnej, tworząca dynamiczny, zmysłowy efekt, który nie pozostawia nikogo obojętnym.

Show me your love.
Show me your love.
Show me YOUR love.
Show me how you MAKE your love.
Come on lions and eat me!
Leona

Ja uciekłam Bogu bo się we mnie nie zmieścił
Rozsadzał mnie od środka
Pewnie myślicie że jesteśmy zepsuci i pogubiliśmy się
Na swojej drodze
A co jeśli my znaleźliśmy tę drogę szybciej?
Natty

Brak dzieci nie jest dla ludzkości opłacalny. I seks niereprodukcyjny też nie jest. Fuck For Forest to również bardzo nieopłacalna organizacja. Take your clothes off, fuck for forest, and take a walk on a wild side. THE END.
Tommy

Jutro o 15:00 idziemy demonstrować. Chciałabym, żebyście wszyscy byli tam ze mną nago. Jak można tego zakazywać? Wyzwolić wszystkich kochanków świata!
Danny

Fragmenty recenzji:

„Ten króciutki, niepozorny spektakl wprost zmiażdżył system. Tyle entuzjazmu i dynamiki próżno szukać w innych przedstawieniach teatralnych. (…) Duszna, pozbawiona klimatyzacji sala gimnastyczna warszawskiej Akademii Teatralnej wypełniła się do ostatniego miejsca w sobotnie popołudnie. (…) Wręcz indiańskie tańce, muzyka, erotyka, kontakt z publicznością – czego w ciągu w trakcie niecałej godziny nie było. Szczególne pochwały należą się dziewczynom: Helenie Ganjalyan i Wiktorii Wolańskiej, które zdominowały scenę, wykazując przy tym niezwykłą odwagę.”| warszawa.pl

„(…) However, the very warm image and friendly ambience constructed at the very beginning disappears very fast. The idea of free love for an important cause is eventually replaced by jealousy. The slogan of freedom for everybody is replaced with a strict division based on the ‘if you’re not with us, you’re against us’ rule. Sex is not necessarily related to love. Those conclusions are hardly ground-breaking, but due to skillful directing and the actors’ commitment they appear fresh and serious. Desperation substitutes enthusiasm and bitterness takes the place of pleasure. Apparently idealistic activism is surprisingly close to terrorism. The community eventually falls apart.”| Piotr Piotrowicz, ITSELF FESTIVAL, The Aleksander Zelwerowicz National Academy of Dramatic Art in Warsaw