„Press to reset the world: czyli rzeczy, których zazwyczaj nie robię w czwartki” to multimedialny monodram dokumentalny, tworzony metodą zapisu automatycznego oraz improwizacji.

Punkt wyjścia do pracy stanowiły zapisy rozmów i spotkań z ludźmi, którzy znaleźli się w takim momencie swojego życia, w którym to, co wymagane, każde „powinieneś/powinnaś” zostaje odrzucone. W momencie, w którym stajemy się wolni, bierzemy na/za siebie odpowiedzialność, w którym jedynym imperatywem jest uczciwość wobec siebie samego. Człowiek może znaleźć się w tym momencie nieskończoną ilość razy w życiu, a może raz. Niekiedy ten moment trwa kilka sekund i pozostaje w sferze pragnienia, które warunkuje późniejsze wybory. Niekiedy jest decyzją, działaniem, sprawiającym, że zaczynamy budować od nowa siebie i swój świat.

Znalezienie wentylu. Złapanie powietrza. Oddech. Wyjście poza dobrze znane i pozornie tylko bezpieczne „tutaj”.

Spektakl inspirowany był m.in. tekstem „Versus” Rodrigo Garcii oraz „Lipcem” Iwana Wyrypajewa.

Nagrody:

Grand Prix na XV Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niezależnych w Ostrowie Wlkp. | Jury: Tomasz Kireńczuk, Maria Maj, Lech Raczak

 
OFF: Premiery/Prezentacje, Teatr Ósmego Dnia, Poznań

Fragmenty recenzji:

„Wykreowanie głównej bohaterki, zagranej przez Helenę Ganjalyan, wymagało od niej samej wiele poświęcenia. (…) Stworzyła postać wielowymiarową, z jednej strony jakby potulną wobec odbiorcy, a z drugiej napastliwą.” | Anna Wiącek, Teatr dla Was

„Autorki spektaklu, sięgając do własnych doświadczeń i wysłuchanych świadectw, skonstruowały opowieść o człowieku w sytuacji kryzysowej. (…) Treść spektaklu jest gęsta, intensywna i angażująca odbiorcę.” | Katarzyna Siekańska, teatrakcje.pl