Piątka zdesperowanych aktorów, których prywatne i zawodowe marzenia coraz bardziej rozmijają się z rzeczywistością, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i decyduje się na produkcję własnego, niezależnego filmu. Kluczem do sukcesu ma być idealny scenariusz, traktujący o miłości, namiętności, zdradzie i śmierci. Wybór pada na literaturę XVIII-wieczną – owiane aurą skandalu „Niebezpieczne związki” Pierre Choderlos de Laclosa, których śmiała erotyka ma być dodatkową atrakcją filmowej ekranizacji.

Grzeszna powieść osnuta jest wokół intrygi pięknej, acz okrutnej markizy de Merteuil, która próbując się zemścić na swoim krzywdzicielu, doprowadza do zguby trzy niewinne istoty. Partnerem jej emocjonującej rozgrywki jest hrabia de Valmont – uwodziciel o mocno nadszarpniętej reputacji, którego nowym celem staje się zamężna i cnotliwa madame de Tourvel. W miarę rozwoju akcji okaże się, że emocjonalny trójkąt, czworokąt, a nawet pięciokąt z powieści de Laclosa znajdzie swoje odbicie w życiu prywatnym aktorów, ze wszystkimi tego zaskakującymi konsekwencjami.

Spektakl jest próbą świeżego spojrzenia na klasykę literatury. Bohaterowie i fabuła potraktowani są w nim z przymrużeniem oka, a tragizm powieści de Laclosa rozładowany jest sporą dawką komizmu. Przedstawienie swobodnie miesza estetykę XVIII wieku z popkulturą i garściami czerpie ze współczesnej kinematografii i sztuki. Wszystko po to, by skłonić do refleksji nad tym, co w obecnym świecie odbierane jest jeszcze jako grzeczne, a co – już jako grzeszne. Stawia pytanie, czy nasza wrażliwość uległa stępieniu, czy wyostrzeniu i gdzie według nas przebiega granica między bezpiecznymi a niebezpiecznym relacjami z innymi ludźmi.

Fragment recenzji:

„Prezentowane historie z przymrużeniem oka ukazują świat zepsuty, zimny i pozbawiony wrażliwości. Świat à rebours, w którym największym sekretem jest posiadanie zainteresowań malarskich, literackich czy muzycznych, które mogłyby zdradzić i odsłonić intymne szczegóły wnętrza bohaterów. Lecz nieoczekiwanie nawet tam rodzi się miłość. Jednak nie jest ona wartością ocalającą. Przeciwnie, prawdziwe uczucia i emocje odsłaniają słabości bohaterów, skazując ich na tragiczny koniec.” | Martyna Dębska, Dziennik Teatralny