Spektakl powstał na podstawie bestsellerowej powieści Horace McCoya z 1935 r., której dodatkowego rozgłosu nadał film z 1969 roku w reżyserii Sydneya Pollacka. Jest to historia maratonu tanecznego osadzona w czasach kryzysu – latach trzydziestych ubiegłego stulecia. Nagrodę w konkursie stanowi niebagatelna suma 1500 dolarów, pozwalająca na wyrwanie się z biedy. Toteż uczestników nie brakuje – tłumy tańczą dzień i noc, do upadłego.

Głównymi postaciami są poszukujący pracy statysta Robert Syverten oraz jego partnerka zmęczona życiem, dotknięta depresją Gloria Beatty. W równoległej narracji Robert staje przed sądem, oskarżony o zabicie Glorii. Desperackie uczestnictwo w forsownym i intensywnym maratonie tanecznym, nonsensowne sytuacje, w które są wrzucani uczestnicy, mają ich wyrwać z klęski życiowej. Poza doświadczeniami Glorii, obserwujemy posępny obraz Ameryki w latach kryzysu.

Wolna wola to wszystko, czym człowiek w świecie McCoya dysponuje, nic mu ona jednak nie może pomóc. Życie toczy się swym ponurym torem niezależnie od indywidualnych starań, jedyny wybór człowieka, jaki tak naprawdę może mieć znaczenie, to zdecydowanie o własnej śmierci.

Fragmenty recenzji:

„Porywająca akcja angażująca widza powoduje kompresję czasu i ponad stuminutowy spektakl mija w okamgnieniu. Interesujący koncept reżysera Waldemara Raźniaka i zaangażowanie studentów sprawiło, że sztuka ta stała się przyjemna w odbiorze.” | Marcin Hałaś, Życie bytomskie

„”Czyż nie dobija się koni?” Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu, w adaptacji i inscenizacji Jerzego Stuhra, od początku intryguje widza. Twórcy zdecydowali się na nadzwyczaj kuriozalną eksploatację przestrzeni. (…) „Czyż nie dobija się koni?” zapewnia pierwszorzędną grę aktorską oraz niebanalną i kreatywną realizację tematu.” | Natalia Lis, e-splot